İş İnsanı
Hangi dönemde İtalyan Lisesi’nde okudunuz?
Benim Italyan Lisesi serüvenim 1979 yılında bugünkü adı İtalyan Kız Ortaokulu olan "Suore d'Ivrea" Beyoğlu’nda anaokulu ve ilkokulu okuyarak başladı ve sonrasında ortaokuldan itibaren Italyan Lisesi’nde 1993 yılına kadar devam etti.
İtalyan Lisesi’nde okumayı neden tercih ettiniz?
Türkiye'de Levanten olarak bilinen azınlık topluluğunun İtalyan kökenli olanlarındanım ve İtalyan pasaportuna sahibim. Dedem 1900'lerin başında Türkiye'ye göç etmiş, evlenmiş; 6 çocuğundan biri olan babam 1940 yılında doğmuş. Onun da evliliğinin neticesinde 1974 yılında ben doğdum. Bu pasaport, orta gelirli ailemin ekonomik durumu sebebi ile ancak hayalini kurabileceğim İtalyan Lisesi’nde, İtalya'nın yurtdışında yaşayan vatandaşlarına sunduğu imtiyaz neticesinde sadece kitap parasına okuyabilme imkanı verdi. Dolayısıyla öncesinde herhangi bir seçim hakkım olmaksızın tanışmış olduğum İtalyan Lisesi yıllar içerisinde “iyi ki bu okula girmişim”e evrildi.
Biraz kendinizden bahseder misiniz?
Ailemin ekonomik durumu, mütevazi harçlığım, okuldaki arkadaşlarım ile okul sonrası ve hafta sonu buluşmaya başlamalar noktasında önümde beliren bir engeldi. O zamanın gençliğinin peşinde koştuğu kıyafetleri giyememe, okul gezilerine katılmama, kafelere gidememe beni arkadaşlarımla olmak istediğim için hem üzüyor hem bir çözüm bulma noktasında kamçılıyordu. Ta ki 1989 Haziran ayında, okul yaz tatiline girer girmez Cihangir'deki evimizin karşı köşesinde bulunan Şark Ekspres Vapur Acentesi isimli denizcilik şirketinin cesaret edip kapısını çalıp “Ben burada çalışabilir miyim?” sorusunu sorana kadar. Şansıma, şirketin resepsiyonunda sonradan patronum olacak Bay Costa ile karşılaşmış ve içeriye girme cesaretimden ya da samimiyetimden “Gel başla bakalım yarın” cevabını almıştım. Yaşım 15... Yazın tam zamanlı, kışın yarı zamanlı okul sonrası işe giderek bugün 31 senedir mesleğim olan uluslararası taşımacılık ve lojistik sektörü ile tanışmış oldum. 1997 yılında ortaklarım ve İtalyan "Albini & Pitigliani Spa" ile beraber 2017 yılında Türkiye'nin en büyük 500 hizmet ihracatçısı listesinde yer alan Galata Taşımacılık ve Ticaret A.Ş.'yi,
2006 yılında ise dünyanın en büyük fitness ekipmanı üreticisi İtalyan "Technogym" şirketinin distribütörlüğünü yapan AVV A.Ş.'yi kurdum. 2004 yılında Türkiye'de yaşayan bir İtalyan olarak her iki ülkenin ilişkilerinin gelişmesine yönelik gösterdiğim çabalar neticesinde İtalya'dan Şövalyelik mertebesinde devlet nişanına layık görüldüm. O gün bugün takma ismin “Il Turco”. 2011 yılından bu yana Türkiye'de Fildişi Sahili Cumhuriyeti fahri konsolosu görevini sürdürmekteyim. Çok uzun yıllardır Kanserli Çocuklara Umut Vakfı KAÇUV gönüllüsüyüm ve birçok sivil toplum örgütü ile iş dünyasının farklı derneklerinde görev almaktayım.
İtalyan Lisesi’nin hayatınızdaki yerini nasıl tanımlarsınız?
İtalyan Lisesi bana sadece eğitim vermedi, hala görüştüğüm hayatımdaki en önemli dostlarımı da verdi. Ama en önemlisi eğitimin dışında hayat gustosu ve yaşam biçimi kazandırdı. Bugün kanaatimce bir okulun verebileceği en önemli eğitim bireyleri hayata hazırlamaktır. Kitapların dışındaki hayata. Ben bugün hayatımı bunun üzerine kurgulamış bulunuyorum ve minnettarım.
Bir okuldaşımız size ne için ve nasıl ulaşabilir?
Bana her konuda Instagram (vitozagaia) veya Linkedin hesabım üzerinden rahatlıkla ulaşabilirler. Hemen olarak söz vermeyeyim ama en kısa sürede mutlaka geri dönüş sağlarım.
Comments